.svg)
Het programma ‘Responds’ geeft ruimte aan jonge kunstenaars van ArtEZ om te experimenteren rondom het Bolwerck-thema ‘Becoming Human’ en actuele exposities die bij ons te zien zijn. Tijdens deze primeur - Responds #1 - werken we samen met vier vierdejaars studenten van ArtEZ BEAR Fine Art: Base for Experiment, Art and Research in Arnhem.
Lot Benjamins, studioopeningpremière, Neda Naujokaite en Andrew Veloso Watkinson stelden een gevarieerde verzameling ervaringen samen. Ze zochten daarvoor naar parallellen met de gemeenschapsthema’s die in de expositie van Mounira Al Solh naar voren komen. Wat betekent het om ‘samen mens te worden’ en hoe kunnen bewoners en bezoekers deelnemen aan deze ervaringen?
Te zien in deze expositie:
The Fair
Markten en marktpleinen spelen al vele eeuwen bij uitstek een centrale rol in gemeenschappen – dwars door alle lagen van de bevolking heen. In de tuin van Dat Bolwerck wordt dit principe uitgebeeld met marktkramen, een muurschildering, een fontein en een mistery-tent.
Al deze elementen vragen om interactie. Hoe gaan we – als individuen en gemeenschap – om met de ruimte en de mensen die zich daarin bevinden? Wat gebeurt er als we een pauze nemen? Waar vinden we onze verlangens?
Op sommige dagen worden de kraampjes gebruikt voor het organiseren van evenementen. Die zullen ons in staat stellen de vragen op een dieper niveau te ontdekken: een mens is geen mens zonder context.
The Fair – Marktkramen door Lot Benjamins
Voortbouwend op Mounira Al Sohl's thema's over het vinden van ‘thuis’ en Dat Bolwerck's thema over ‘Becoming Human’ kun je bij de marktkramen - tijdens verschillende activiteiten, workshops en lezingen – nieuwe herkenning vinden in anderen.
The Fair - De Waarzegger door studioopeningpremière
Aan de zijkant van de markt – verscholen in de schaduw - staat de kraam van de waarzegger die al sinds jaar en dag problemen en vragen beter wil leren begrijpen, onder meer met behulp van rituelen. Ook nu wil hij iets oplossen en vraagt hij zich af: ‘wat draag ik bij me?’ Moet het worden onthuld, verborgen, achtergelaten of worden meegenomen? Of moet er misschien iets anders gebeuren? Neem ook zelf de ruimte om even alleen te zijn, een ritueel uit te voeren en waarheid te zien.
The Fair – Reflections door Neda Naujokaitė
Een architectonisch werk dat een raam van het historische gebouw van Dat Bolwerk afbeeldt en het specifieke raster ervan benadrukt. Het werk is interactief en nodigt bezoekers uit om een dierbare plek uit te beelden – bijvoorbeeld door te tekenen of te schilderen. Of iets of iemand die je dierbaar is, als een architectonisch fragment dat doet denken aan je kindertijd, thuis.
The Fair – Water God Wishing Fountain door Andrew Veloso Watkinson
De Water God Wishing Fountain is een gemeenschappelijke plek waar je je verlangen naar verandering de ruimte kunt geven. Een plek voor een votieve offerande – en misschien wel een laatste redmiddel in de onmacht die je kunt ervaren in de steeds drastischer veranderende omgeving. Als je wordt overvallen door hopeloosheid, waarom laat je je verlangen naar verandering dan niet vrij? Vertrouw het toe aan de fontein en misschien helpt het water je te bereiken wat je zoekt. Mensen doen dat al duizenden jaren... en wie zegt dat het niet werkt?
In samenwerking met ArtEZ.
Donderdag tot en metzondag van 11:00 tot 17:00 uur
Over Lot Benjamins
De praktijk van Lot Benjamins draait om wat er nodig is om een duurzame infrastructuur op te bouwen voor momenten van samenzijn. Een groot deel van haar onderzoek begon met cupules, cirkels die door prehistorische mensen in rotsen zijn geslagen. Deze cupules stralen een zeker gevoel van gemeenschap en zorg uit, vanwege de urenlange schijnbaar zinloze actie van het rots op rots slaan om zo’n cirkel te maken.
Lot neemt dit soort sociale structuren en bijvoorbeeld de bibliotheek als uitgangspunt voor onderzoek en kijkt hoe ze die op een andere manier kan implementeren. Bij het organiseren van evenementen, workshops en het bouwen van ruimtes en installaties werkt ze samen met de deelnemers om de balans te vinden in waarden als vrijheid, verantwoordelijkheid, respect en zorg. Hoe verhouden we ons tot elkaar? En wat zijn we elkaar verschuldigd?
Over Studioopeningpremiere
Studioopeningpremiere, een steeds veranderende kunstpraktijk. Als een spiegel van het leven moet het bij elke ontmoeting iets nieuws onthullen. De rol van de toeschouwer staat centraal, want waar het om gaat gebeurt binnenin hen. Met het gebruik van een veelheid aan interactieve geschilderde of ongeschilderde objecten wil deze kunstenaar je aan het denken zetten. Nadenken over de manier waarop de wereld wordt waargenomen, en waarom? Wat is de rol van onze cultuur, onze ervaringen, ons lichaam op de manier waarop we door de wereld navigeren? Is het mogelijk om dieper in onszelf te geloven?
Over Neda Naujokaitė
De praktijk van Neda Naujokaitė draait voornamelijk om schilderen en tekenen. Ze werkt met architectonische motieven en overgangsruimten en beeldt meestal niet de hele architectuur of een scène zelf af, maar wat bepaalde fragmenten en motieven zeggen over de afgebeelde plaatsen en een soort zekerheid van de locatie creëren door middel van gefragmenteerde beelden. Neda denkt dat dit de manier is waarop we meestal een plaats leren kennen, begrijpen of herinneren. Door flarden en fragmenten, bepaalde belichting en omringende details die in eerste instantie misschien niet zo gemakkelijk te zien of te onthouden zijn, maar die zich in ons onderbewustzijn vastzetten - ontstaat de sfeer van de herinnering, een basis voor de ervaring.
Momenteel werkt ze aan de ervaring van autorijden, ook een concept van een niet-plaats, en deze intermenselijke ervaring van reizen in het algemeen. Het ingekapselde gevoel in de auto en de beperkte activiteiten brengen je naar een ander soort ruimte: specifieke gedachten, flarden van herinneringen, bepaalde plaatsen of specifieke gesprekken. In het algemeen analyseert ze in haar werken dit binnen-buiten fenomeen dat een toeschouwer meemaakt, hoe specifieke motieven en het concept van overgang tegelijkertijd heel persoonlijk en intermenselijk kunnen zijn.
Over Andrew Veloso Watkinson
Andrew Veloso Watkinson denkt dat sterven niet goed is. En toch is het dat misschien wel. Door de ontwikkeling van multimediale rituele interventies en artistieke persona's probeert hij te ontrafelen of sterven de moeite waard is en - mocht dat niet zo zijn - om oplossingen te verkennen om het te boven te komen.
Andrew's werk bestaat voornamelijk uit keramiek, animatie, tekenen en performance, en manifesteert zich op allerlei manieren: van installaties tot ongeautoriseerde openbare kunstwerken.
In zijn werk zit een proces van wereldopbouw, waarin elke nieuwe actie, elk nieuw object of elk ritueel een wereld toont waarin we alle vormen van de dood kunnen confronteren, als vijand, vriend of geliefde. Zodat we zijn greep op het wanneer, waar en wat we doen kunnen overstijgen.
.svg)
.svg)
.svg)
