Vijf kunstenaars reageren in het kader van de IJsselbiënnale op onze relatie met het water. Ook in Dat Bolwerck stroomt de IJssel: het peil van de put in onze kelder stijgt en daalt met dat van de rivier. Pat van Boeckel, Pieter van de Pol, Karin van der Molen, Annelies Alewijnse en Sterre Arentsen daalden af naar onze waterput en reageren met tijd- en plaatsgebonden werk dat het publiek onderdompelt in de centrale thematiek van onze tijd en die van de IJsselbiënnale in het bijzonder: hoe keren we het tij in een tijd waarin alle ontwikkelingen onderling verbonden zijn en elkaar versterken? De tweedaagse opening vindt plaats op 19 en 20 juni. De kunstenaars zijn beide dagen aanwezig en gaan in gesprek over hun werk.

Op een goede manier luisteren is nog niet zo eenvoudig. Op een heldere manier zeggen wat je voelt en bedoelt evenmin. Voor je het weet zit je midden in een discussie waarin ieder bezig is de ander te overtuigen. En er nauwelijks geluisterd wordt naar wat er echt gezegd wordt. Dit voelt voor niemand bevredigend. Op een socratische wijze in gesprek gaan geeft rust, ruimte, erkenning en doet recht aan elkaar. Iedere deelnemer voelt zich gezien en gehoord. Tijdens de driedaagse cursus socratische gespreksvoering van filosoof en beeldend kunstenaar Corrie Haverkort leren deelnemers hun eigen ideeën en meningen helder te verwoorden, vastgeroeste overtuigingen te onderzoeken en open te staan voor nieuwe inzichten.

In Oog in oog gaan young artist in residence Kika Sprangers op sax en het ADAM Quartet (strijkkwartet) op muzikaal avontuur. Klassieke werken uit het repertoire voor strijkkwartet, staan tegenover arrangementen van Kika’s eigen composities. Het is een lang gekoesterde wens van Kika Sprangers om samen met een strijkkwartet de werelden van klassiek en jazz bij elkaar te brengen. De musici verkennen de verschillen en overeenkomsten. Door elkaar uit te dagen en op te zoeken ontstaat een nieuwe taal waarin ze elkaar versterken. Kika: 'We komen uit verschillende werelden, kijken elkaar in de ogen en omarmen elkaar. Het mag soms schuren. Daar ontstaan de mooiste dingen uit!' Kika: 'Ik wil heel graag werken met en schrijven voor strijkers. Zij kunnen zo ongelofelijk zacht spelen, terwijl het toch gecontroleerd en ritmisch blijft, dat vind ik echt geweldig. Als blazer is je dynamische bereik een stuk beperkter. Ik wil daar graag mee experimenteren!'

Maak onder leiding van een stadsgids een muzikale wandeling langs concerten van Internationaal Cellofestival Zutphen. Dat Bolwerck is het bruisende hart van het festival en is het vertrekpunt van de wandelroute.

Het is niet vreemd dat het beeld van Zutphen – een van de oudste steden van Nederland – vooral wordt bepaald door de oude binnenstad. Maar hoe verandert ons beeld als we met de rug naar het centrum staan? Wat is die andere stad? En wie behoort daartoe? Schilders Jaap Broersma en Jacob Kerssemakers trokken een half jaar door de wijken en legden verslag in woord en beeld van hun ontmoetingen met de andere stad.

Op een goede manier luisteren is nog niet zo eenvoudig. Op een heldere manier zeggen wat je voelt en bedoelt evenmin. Voor je het weet zit je midden in een discussie waarin ieder bezig is de ander te overtuigen. En er nauwelijks geluisterd wordt naar wat er echt gezegd wordt. Dit voelt voor niemand bevredigend. Op een socratische wijze in gesprek gaan geeft rust, ruimte, erkenning en doet recht aan elkaar. Iedere deelnemer voelt zich gezien en gehoord. Tijdens de vijfdaagse cursus socratische gespreksvoering van filosoof en beeldend kunstenaar Corrie Haverkort leren deelnemers hun eigen ideeën en meningen helder te verwoorden, vastgeroeste overtuigingen te onderzoeken en open te staan voor nieuwe inzichten.