Vijf kunstenaars reageren in het kader van de IJsselbiënnale op onze relatie met het water. Ook in Dat Bolwerck stroomt de IJssel: het peil van de put in onze kelder stijgt en daalt met dat van de rivier. Pat van Boeckel, Pieter van de Pol, Karin van der Molen, Annelies Alewijnse en Sterre Arentsen daalden af naar onze waterput en reageren met tijd- en plaatsgebonden werk dat het publiek ondergedompeld in de centrale thematiek van onze tijd en die van de IJsselbiënnale in het bijzonder: hoe keren we het tij in een tijd waarin alle ontwikkelingen onderling verbonden zijn en elkaar versterken?
De tweedaagse opening vindt plaats op 19 en 20 juni. De kunstenaars zijn beide dagen aanwezig en gaan in gesprek over hun werk.
De internationale kunstroute de IJsselbiënnale langs de rivier de IJsselwordt voor de tweede keer georganiseerd in de zomer van 2021. Op deze langste kunstroute van Nederland vind je uiteenlopende site-specifieke kunstwerken,verdeeld over ruim 100 kilometer.
Aande basis van het werk van Annelies Alewijnse liggen haar persoonlijke ervaringen. Deze gereedschapskist vult Alewijnse aan met knipsels van tekst enbeeld. Door te knippen, scheuren en verkreukelen ontstaan nieuwe werelden die de onze weerspiegelen en vertekenen. Elke vouw en elke laag biedt een nieuwe opening en ruimte om te stromen.
In haar fotografie legt Sterre Arentsen de details vast vaneen onvatbare wereld. Dit levert beelden op die visueel vervreemdend zijn en tegelijkertijd vertrouwde ervaringen oproepen. Haar fotoserie Luwte is een emotionele tocht door onze stad. Het verleden, het heden en de toekomst: alles vloeit hier in elkaar. Tijden worden getijden en geven Zutphen op die manier een karakter dat net zo speels is als de IJssel.
Pat van Boeckel onderzoekt in zijn videokunst de vervlochten relaties tussen mens en diens (natuurlijke) omgeving. Zijn werk laat zich over het algemeen kenmerken door een ogenschijnlijke eenvoud. Het langzame tempo contrasteert met de snelheid en beweeglijkheid van hedendaagse visuele cultuur. De belichaamde ervaring van tijd en omgeving staat centraal in zowel zijn documentaires als videokunst. Van Boeckel projecteert zijn werk het liefst in en over andere objecten en ruimtes, die, zodoende, het bewegende beeld van nieuwe lagen voorzien.
In het afgelopen decennium heeft Karin van der Molen zich steeds meer geconcentreerd op landschapskunst ensite-specifiek werk. Van der Molen neemt de tijd om de locatie van het nog te maken werk te onderzoeken en te ervaren. Ze tracht toegang te vinden tot die plek, om het zo van repliek te kunnen dienen. Het centrale thema van haar werk is de menselijke relatie tot de natuur. Door het gebruik van natuurlijke materialen in haar site-specifieke werk, verleidt ze zichzelf en anderen om dichterbij, of zelfs binnen, de natuur te komen.
Kunst is voor Pieter van der Pol een zoektocht in zichzelf naar wat authentiek is, wat geen compromis aangaat. In zijn werk gebruikt Van der Pol vaak tekst als beelddrager, vaak fictief en onleesbaar. Zijn figuratieve voorstellingen gaan over stilte. Tekst staat daar lijnrecht tegenover. Dit spanningsveld blijft hem intrigeren.