Dat Bolwerck, Luxor Theater en Musea Zutphen presenteren Zutphen Openluchtfilm 2023.

‍

Vier zomeravonden zullen de tuinen van Musea Zutphen en Dat Bolwerck omgetoverd worden tot openluchtbioscoop en zullen er films getoond worden die aansluiten bij de thema's van de tentoonstelling in Dat Bolwerck Fabulous Monsters (De Schaduw van Jung) en twee tentoonstellingen in Musea Zutphen: Match in Museum Henriette Polak (Intimiteit) en De Hertog en de Hanze. Zutphen in de late middeleeuwen in Stedelijk Museum Zutphen (De Hanze). De vierde film Unter den Brücken wordt vertoond in het kader van het Hanzejaar 2023.

‍

18 augustus | Black Swan - Locatie: De tuin van Dat Bolwerck

Balletdanseres Nina (Natalie Portman) maakt deel uit van een balletgezelschap waarbinnen hevige concurrentie heerst. De belangrijkste danseres van dat moment, Beth (Winona Ryder), staat op het punt om te vertrekken en iedereen wil haar plaats innemen, te meer daar zij tot dan toe een hoofdrol vertolkte in het populaire Swan Lake ballet van Tsjaikovski. Volgens artistiek leider Yevna (Vincent Cassel) heeft ze zeker talent, maar mist ze het één en ander op het mentale vlak. Ook moet ze afrekenen met haar speelzieke rivale Lily (Mila Kunis) wil zij een kans maken om de hoofdrol te gaan vertolken.

De film is geregisseerd door Darren Aronofsky, bekend van ‘Requiem for a dream’ en ‘The Wrestler’.

‍

Achtergrondinformatie:

Gezien door de lens van Jungs schaduwtheorie is Black Swan een allegorie over een kunstenaar die haar timide buitenkant-persona confronteert met haar duistere onderbewuste schaduw-zelf, om de perfecte Swan Queen-uitvoering te leveren. Nina is opgevoed als de Witte Zwaan, altijd volgzaam en puur, vereist extreme onderdrukking van instincten zoals agressie en seksualiteit, waardoor haar schaduw in een kleine kooi van wrok wordt gestopt. Gedreven om de Zwarte Zwaan in zichzelf te zoeken, bevrijden de dichotome rollen haar wilde, creatieve kracht en een gestoorde, destructieve psychose. Gebonden aan deze duistere kracht bereikt Nina haar doel door haar dood tegemoet te duiken, wat volgens Jung onze enige staat van perfectie is.

Nina wordt geconfronteerd met haar schaduw in kleine hallucinaties, flitsen en refracties van zichzelf, een glimlachende sinistere dubbelganger die haar besluipt terwijl ze wanhopig op zoek is naar externe bronnen van perfectie. Haar schaduw sluipt naar buiten in kleine daden van rebellie, zoals het stelen van Beth's lippenstift of onbewust haar schouders krabben. Onder de oppervlakte vertoont haar schaduw verheven ambities en diepe emotionele littekens. Ze is zich er niet van bewust of ontkent deze dwanghandelingen diep, omdat het haar keurige ballerina-persona zou schaden. Wanneer ze de kans krijgt om de Zwanenkoningin te dansen, keert Nina zich naar haar onbewuste schaduw en weg van het collectieve bewustzijn dat haar persona heeft bijgebracht.

‍